MÜLTECİ TÜRKÜSÜ
Eskimiyor sesler kulağımda
Aklımda kalmış birkaç kanlı hatıra Ölüm yağdıran öfkeden kaçtım da geldim Belki anlarsın halimden ey kardeşim Uykularımı bölüyor hayali virane şehirlerin Toz toprak içinde kalmış hala ellerim Geride mi kaldı sahi, geçti mi Emin değilim Ağustos böcekleri türkü söylerdi Aydınlığı bekleyen akşam serinliğinde Yine böyle bir geceydi Umut bağladığım yola düştüğümde Telaş etme hemen İnşallah kalıcı değilim İsmimden belli Ben mülteciyim Kalbime düşer atılan her bomba Ruhumu parçalar çocuk çığlıkları Ülkemi cehenneme çeviren savaş Kaybeden kim, kim kazandı Bazen diyorum kalsaydım Birbirimize düşmüşüz, kiminle savaşacaktım Ne kazandık, ne kazanılacak Kaybedilenlerin hesabını kim soracak Midemde garip bir bulantı,içtiğim su acı Bitsin artık bu karanlık Güneşin rengine doymak istiyorum Su gerçekten acı mı bilmek istiyorum Güzel yurdum ne halde şimdi Oysa tertemiz yarınlarımız vardı Beni utandırdı şahit olduklarım Galiba ben artık yarım bir insanım Şimdi büsbütün yalnız Büsbütün kayıpsın Yüreğini açıp baksam Nereye saklamışsın Dilin susmasın Görünce zulmü İçine dolmadı mı Bir büyük üzüntü Susma konuş kardeşim Geceye mi özendin Geceler karanlıktır, gecelerde sessizlik Nerede yüreğindeki civanmertlik Susma kardeşim Konuşsun kalemin Bak vuruyor cesedi Sahile bir küçük bebeğin Avrupa’sı ,Amerika’sı Nerede BM , nerede İnsan Hakları Bir sen varsın Din kardeşi , kader ortağı. |