Gerçek sevgi, iyilik gördüğünde artmayan, kötülük gördüğünde eksilmeyendir. YAHYA B. MUAZ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
YORULUR İNSAN
celal bahar
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 808 okunma
YORULUR İNSAN
Yorulur insan,
Ya konuşmaktan, ya susmaktan, Ya acıkmaktan, ya susamaktan. Ya emin olmaktan, ya sanmaktan. Ya inanmaktan, ya da kanmaktan. Bir şekilde yorulur insan, Bazen oturmaktan, bazen kalkmaktan, Bazen hastalıktan, bazen sağlıktan. Bazen darlıktan, bazen varlıktan. İnan yorulur, yorulur insan. Ya yalandan, ya gerçekten, Ya geçmişten, ya gelecekten, Ya gitmekten, ya gelmekten, Ya bitmekten, ya başlamaktan... Farkına varmasan da yorulur insan, Ayaklar yorulur, omuzlar yorulur, Akıl yorulur, kalp yorulur... An gelir taşıyamazsın, Can yorulur, ten yorulur, Yar yorulur, yaren yorulur, Yorulduk sevgili bizde yorulduk; Ben sevmekten, Sen sevilmekten... Ben bitip, tükenmekten, Sen tüketmekten... Yorulduk, bittik işte. Yorulduk... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YORULUR İNSAN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 30.9.2015 08:49:57
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 808
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.