Menba i ziyam sın, dikenin kabulüm
Sen solma gülüm aldığım nefesim sin
Pranga larda kaldım nerelerdesin Her bir kolun yaprak,koruduğun bedenim Sana kavuşmak için, kokunla beni değiştim Sen solma be gülüm Menba i ziyam sın, dikenin kabulüm Sen ağlama gülüm gözümde pınar sın Akmayan damlaya hesap sorarsın gül zar olmuş bağdaki fidanda gonca sın mis amber dir kokun gönül sensiz neylesin Sen solma be gülüm Menba i ziyam sın, dikenin kabulüm Sen hiç susma gülüm ağyarsın yada Demem bilinmesin derer ken çektiğim acıya Bin ah belki huzur bulur olunca sen yanımda Dileğim bitmesin huzuru buldu sonunda Sen solma be gülüm Menba i ziyam sın, dikenin kabulüm Mustafa Yilmaz (Sertesenyel) 29.09.2015 Salı Saat 15.14 |
Beğeniyle okudum yürek sesinizi kutlarım.
Saygılar...