Hayata isyan
Güneş veda edince ufuktan arza
Kasvet çöker omuzlarımıza. Parlasada yıldızlar gök kubbede Kifayetsiz kalır karanlığı aydınlatmaya. Birden uyanır uykuya yatırdığımız Duygular, kaygılar ve acılar, Nedenler, niçinler, cevabını arayan sorular. Hayat bir film şeridi gibi geçer Gözlerimizin önünden birer birer Kimi renkli kimi siyah beyaz Nemlenir gözlerimiz yürekse ayaz mı ayaz Kamer gülümsese de gökkubbede Yıldizlar göz kırpsa da bütün güzelliğle Aydınlatmaz gecenin karanlığını Gitmelerin acısını silemezsin. Neden gitmeler kaybetmeler üzere Yazılmıştır kaderimiz. Neden hayat hadüştüm ha düşeceğim Korkusu yaşatır bizlere ? Ve neden hiç susmaz gidenlerin Ayak sesleri .? Hiç soluklanmaz mı bu acımasız akış. Güler Elmalı |