-ZÜLÜFLERİNE KURBANIM KINALI KUZUM-
Her bayram bir ünler pir ünlerim
Nerede o eski bayramlar derim Galat-ı meşhur bir hal alır Gönül bir hasrete râm olur da Yüreğimizden süzülür bal olur Dilimizde billurlaşır da o güfte Beste olur gönüllerde Düşünüyorum da Eski bayramlar hatırıma gelir usulca Bir köy bayramı Gönlümün olanca derinliğinde Yâd ederim sessizce Kurban bayramı derim Bir başkadır kalbimde her dem Şekerlenmemiş anılarla yüklü belleğim Koç be koç! Sensiz nideyim Kurdelana gurban olam senin emi! Bir köy evi hayalimde Bayram namazını takiben Meydan alır koççum benim Meeee! Beeee! Nidaları arasında Nasıl da kavrardı yaşlı nine İki koçu boynuzlarından Ve öylesine sıcacık bir ev ki Ev değil de bir yuva Çıtır! Çıtır soba yanar da Tutuşur usulca odunlar Bağdaş kurarsınız yer sofrasına Pamuk gibi ekmekler damaklarımıza yayılır Ortada mis gibi kavurma Iımmhh! Ve soba ateşinde demlenir çaylar Aaahhh! Önce bir temaşa edersiniz Sizi bilmem ama ardından Çekerim mis kokuyu içime Duyumsarım usulca benliğimde Anlamına varmadı mı ağırdan Heyhat! Kurban bayramı nece? Bir ulu bayram yine Güz, türküsünü terennüm eder inceden Şehrin heyulası içinde terane okunur nafile Dellenir mi acep bu gönül? Ümit hangi tepenin ardında bilinmez de Ben size söyleyeyim gardaş Bu fakirin zihni bir köy bayramında biline. L.T. |
Yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsundeğerli gönül dostu...
………....................................Saygı ve Selamlar..