AYRILIK BİTSİN ARTIK
AYRILIK BİTSİN ARTIK
Sonsuz bir hüzün kapladı içimi, Gene bu gece. Sanki öksüz bir çocuk gibiyim. Masum,yalnız ve tek başıma. Seni nasıl özledim bilemezsin. Başımı göğsüne yaslamayı, Beni sıkı sıkı sarmanı, Saçlarımı okşamanı, Nasıl isterdim bilemezsin. Çaresiz ve hüzünlüyüm. Bir türlü nedenini anlamıyorum. Belki yalnızlıktı, Belki sensizlik. Belki de sana,sevgine duyduğum bir özlemdi. Nasıl sensiz ve buruk kaldı yüreğim. Ah!... bir bilebilsen. Ayrılık ne hale getirdi beni. Ne olurdu,bir görebilsen,anlayabilsen. Ne olur dön artık. Bitsin bu geçmek bilmeyen ayrılık. Kavuşalım artık. Özlem,hasret,öksüzlük bitsin. Sıkı sıkı sarıl bana, Beni hiç ama hiç bırakma. Ne olur yanımdan ayrılma. Sensiz olmuyor. Hayatın anlamı kalmıyor. Ah!... be sevdiğim, Sensiz bu hayat yaşanmıyor. @YNUR |