Burda Güneş Doğmaz
Yattığım taş oda içeri serin,
İnsafı yok burada hiç gecelerin. Çektiğim hasretten var mı haberin? Tel örgüleri aşıp gelemiyorum, Elim kolum bağlı varamıyorum. Böyleymiş şu anlımın yazısı, Hasret çıban oldu dinmez sızısı, Beni yakan yavruların acısı. Tel örgüleri aşıp gelemiyorum, Elim kolum bağlı varamıyorum. Kimisi müebbet, kimi idamlık, Burada güneş doğmaz her yer karanlık. Kapılar kapanır kalmaz aralık, Demir kapılardan geçemiyorum, Kollarım bağlandı açamıyorum. |