AŞK
Solacağı belliydi başından beri
Çiçek gibi ömür gibi Sahi ne zaman öğrenecek şu kalpler Kırmadan kırılmadan sevebilmeyi Hep mecnunu düşündüler Leylayı kimse görmedi Ölüyordu aşk uğruna Bu ne müthiş bir hasretti Şimdi bakıyorumda kendi halime Sol’umdan verdim soluğumdan verdim Hayatında bir kez olsun mutluluğu yaşasın istedim Ama yinede yetmedim, yetemedim Olmadı kapıyı bir çektim Bir çıkıp gidişi vardı öfkemin Bir daha kendime geldim Döndüm ardıma ve dedim ki Îşte bu benim İstersen leyla de bana İstersen yeni bir sevda yaz şu çağa Şimdi tut elimi hadi gidelim Önce bana sonra sana Hangimizde daha fazlaysa aşk Diğerimizde onda kalacak Zaman galip gelse bile Aşk ebedi solmayacak |