Yalnızlık Beni Çağırdı
Yavaşça kollarını açtı yalnızlık
Sımsıkı sarıldı boynuma Nede olsa eski dostuz Herkesle tanıştır buralarda Gerçek dost Mevladır elbet Yalnızlık dostluğun gölgesi değil Evet , içimizde bir yerlerde yalnızlık Söylenememiş bir söz Bakir göz yaşları misali En savunmasız anında İçine doğru sıkıştırır acımasızca İlginç bir üçlüyüz şimdi biz Karanlık , gece lambası ve ben Bazen katılıyor fare ve kedi tıkırtıları Sönük yıldızlarla süslü gecemize Dokunmuyor hiç kimseler yüreğime İnci , inci dökülür göz yaşlarım geceye Sarmıyor artık kollar , yetim omuzlarım Tek tek kayboldu tebessümlerim Masalsı kaldı bütün güzel sözlerim Ve işte yine Gayet kararlı , tavizsizce Yalnızlık beni çağırd |
Beğeniyle okuduğum harika dizelerinize gönül dolusu tebrikler…
Sevgilerin kucaklaştığı şiir…
...............................................Saygı ve selamlar..