YETER Kİ İSTE GÖNÜL HER DAİM SEVER
Dağım kızgın uzatırken elini sular
Kırmızıya boyar rengini Mürdüme çalan kırmızıya Yandı da bu dağ yar aşkıyla yanarken Söndüremedi yağan kar Yakarken suları yanardağ Bin üç yüz ölü kanı suladı sanki bu dağı Dağdan inen kan Akar da boyar suları Sel sel iner yaşı hızla gözünden Kırmızı değil de Mürdüme çalan renginden Kırmızı yayılır suda damlalar büyürken halkaya Bir uğultu duyulur Halkalar varırken dalgaya Sessizlik sardı bir yudum çığlıkla akarken kanı Kırmızı süzülür mürdüme çalan kırmızı Belli ki yanar da canı Yakma canını yüreğin acısını yıkar da yağan kar Başka bir yar gelirde gözün yaşını siler Uzanıver gör yanıbaşında bir dağ yatar Gönül bak zamanla bunu da sever |