İnsanım ondan herşey
Seviyorum her halimi
Kızgın öfkeli anları Mutlu neşeli ve zarifliklerimi Hepsi benim öğretmenlerim Tabiat gibiyim bazen çoşan bazen yıkan Farkım var elbet ondan Aklı verdi bana yaratan İnsanım ondan her şey Öğrendim zararlarımı azaltmayı Yakıp yıkmadan o anları atlatmayı Sevgiden boğmadan yıkamayı Yağmurlarım bereketlenmeli İnsan hep var etmeli Fırtınalrımı izlemeyi,yönünü değiştirmeyi Kimse kötü değil ki farklı yönlere esmeli Ne gerek var üzmeye ,üzülmeye İnsan kendine doğru yön vermeli Saklayamam ki kendimi Ne üzüntü ,ne sevincimi Kendime ihanettir bu Tanrının içimi gördüğünü bilmeli İnsan olduğumdan ,her şey Öğrenip öğrenip düzelmeli İnsanlığın hakkını vermeli Hayatın mucize olduğunubilmeli |