kazanırım
Çok cesurdu çok
Kırık dökük virane kalbime girmek için öyle bir bakdıki Ben bile cesaretlendim oysa ne çok korkuyordum Başka bir gündü bu gün yoklukla varlığın birbirine karışdığı bir gün Hiç tanımadığım biri ansızın çıkıp karşıma düşmemek için çırpınırken elimden tutu oysa korkuyordum bir Yıkıntı daha kaldırabilirmiyim bilmiyorum Ama yine de tut dedi elini yüreğim tut ona değil kendine bir şans ver Korma kaybedecek nen kaldıki hayatında kocaman yalnızlıkla yaşıyorsun bi kocaman yalnızlık daha eklersin ama yaşa yaşaman gereken gözleri yaşa senden korkup kaçmayan elini sıkı sıkı tutan eli yaşa Nem kaldıki kaybedecek Belki bu sefer sozsuzluk olurum Ve kazanarım kocaman bir dünya |
Güzeldi şiir, okuttu kendini,
tebrikler..