"AYŞENİN DÜĞÜNÜ, FATMANIN KINASI"
Ne bu şehrin gecesi, ne almanın çenesi.
Park ceza Mahnungları, mektuplarla soyuyor. Ne mülteci ne azül, hepimiz Auslender. Gurbet elde yabancı, vatanımda almancı. Ne kırmızı ne yeşil, ne trafik lambası. Seyyar saklı radarlar, ceza yazmış soyuyor. Ne TV de kanallar, ne anlamsız diziler. Paramıza göz diken, GEZ vergisi alıyor. Elle balık avladım, güneş vurdu kavladım. Neckarı baştan dibe, akıntıda boyladım. Çayır çimene yattım, siren sesine kalktım. Çan sesleri ding, dang dong, kafam sesden oldu zom. Ne bir ağaç gölgesi, ne çimene çul açtık. Her yanı sidik kokan, Pena‘larla uğraştık. Sarı alman kızları, güzelleşir yazları. Nefesimi kesiyor, püskürtmüş parfümleri. Alemdar sineması, çemen ekmek arası. Kızlar oyun oynuyor, çiftetelli havası. Ne Ayşenin düğünü, ne Fatmanın kınası. Bizde askere giden, oynar misket havası. Ne öküzle gem sürdüm, ne aşkımla dem sürdüm. Ben bu zengin hayatın, mutsuzluğunu gördüm. Fatih Özkan 05.09.2015 |