Kıyıya Vuran Çocuk
tertemiz bir çocuk kıyıya vurdu bugün,
ve insanlığın en kara, en pis, en kanlı, en murdar, en mülevves yüzü açığa çıktı. insan eti yemeye doymayanlar, yağlı tombul parmaklarını yalayarak homurdandılar yine.. tertemiz bir çocuk kıyıya vurdu bugün, ve deniz, hatalarımızı, bencilliğimizi, hırsımızı, hayvanlığımızı, ve başımızdan savdığımız sorunlarımızı, usulca, köpüklere sararak bir narin vücudu, yanıbaşımıza, tam kıyımıza bıraktı.. sen de utan.. denizden utan, kıyıdan utan, insanlığından utan.. minik bir bedenle gelsin rüyalarının karabasanı, en güzel yüzüyle gelse de tîni sabihin; yattığın yerden, ter içinde, utancından, kabuslarla uyan. tg. |