hep aynı dert
ağıtlar karıştı yorgun bedenimizde
ulan şansa bak
yine ağlamak düştü bize
yaprak kımıldasa üzülür
canım yüreğim
caresiz birini görsek
düşman olduğunu bile bilsek
ne olur
yaradılanı yaradan ötürü sevsek
yaşarken insanın kıymetini bilsek
bir can ölürken üzülsek
ama nafile
anlamaz kimse bizi
bağırsada duyulmaz sesi
kardeşiz diye cıkar
son sözü
vallah yine
ağlamak düştü bize
günahsız bedenleri
ölüme sürüyorlar
bile bile
herkes seyrediyor
seviniyor belkide
kızdım dağıttım
isyan ettim dün yine
bebekleri bile gönderdiler ölüme
sövdüm saydım ne geldiyse önüme
ulan sevinilirmi bir bebe nin ölümüne
vurunca zaman gerçeğin demine
yine ağlamak düştü bize
kahrolsun sizin
savaşınız
barışınız
bir günde insanlık için yarışınız
söyleriz anlamaz bir fert
düşman olur bize namert
gönlü gamsız olan diyorki sabret
bebeler yine can verdi nihayet
balık ölüsü gibi,kumsala vurdular
daha yaşamadan ,yoruldular
inanın hepsi çoçuktular
göremediyseniz
bakarken sahilden
çaresizim
gözlerim bile bana küstü
çünkü
yine ağlamak bize düştü
mamaşlı 03.09.2015