Seni Tanrı GönderdiAşkınla ikbal oldum geceler döndü güne Kabus muydu mazimiz unuttum bilemedim Su verdin bir hal oldum bakamam artık düne Sil dedin göz yaşını kuruttum silemedim Mümkün müydü yetişmek şu alemin hızına İmrenirdim ozanın türkü çalan sazına Kahretmiştim feleğin baharına yazına Dol dedim göz yaşıma tıkandım dolamadım Yalancı kahkahalar kurşundu gülüşlerim Yola yalnız çıkardım yalnızdı gelişlerim Araftan ses getirdi yüreği delişlerim Tutuldu ayaklarım cennete gelemedim Saymadım lokmaları yedim içtim zehirdi Dip buldum şişelerde say ki akan nehirdi Ha bugün yarın derken hayatım hep tehirdi Belki solmak istedim geldin de solamadım Kadehlerin od’unda ateş gibi yanarken Dünyanın sonu geldi kıyametti sanarken İçin için sessizce şu ciğerim kanarken Seni Tanrı gönderdi ben seni dilemedim Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN 29 Ağustos 2015/Güzelçamlı-Kuşadası |