Işığın ardı
Geceleri bir ışık yanardı
Gönlümün daracık sokağında Hayat kitabını okurduk sayfa sayfa Kimi zaman düşleri paylaşırdık Kimi zaman gözyaşlarını Bazen ben sen olurdum Bazen de sen ben Görünmezin ardında beklerdik vuslatı Ansızın bir gece Bir fırtına koptu gönlümde Karanlıkta kala kaldım bir başıma Işığım söndü İnceden inceye bir sızı Merhemsiz bir yarada Acıların kanamasıydı bu Zaten günlerim geceye esir olmuş Balıksız rakı gibi Ben mi hayatı Hayat mı beni sek içiyor Mezemiz sahi neydi ey hayat Aşk mı sevgi mi? Acı veya ayrılık mıydı? Arzu ile kılınan niyaz ne idi Ne idi ellerimizin boş kalışı Günahların ateşi miydi cehennemden gelen Yoksa Cehenneme yelken açan gönlümüz müydü? Gecelerin dehlizinde kaybolup giden Işığın ardında ki karanlık mıydın? |