GÖNÜL SUSTU KALEM YAZMIYOR DOSTLAR
Gönül sustu kalem yazmıyor
Dostlar Yurdumun üstünde Dolaşırken kara bulutlar Genç fidanlar Toprak olurken Gözyaşları sularken Torakları Ne gerek var yağmura Kan gölü yurdum Her gün ölüm Kusuyor hainler pusuda Gözler gülmeye çalışsa da Gönül ağlıyor doyasıya Hayat devam ediyor Bu güzel yurdumda Yaşamak güzeldi Bir zamanlar Ne güzeldi Dostluk vardı Sevgi vardı Allah korkusu vardı ne oldu bu güzelliklere Rabbim sen yardım et Merhamet et bu aciz kullarına Şehit annelerine Sabır eğle Yanan yüreklerine Biraz ferahlık ver Askerlik yapan gençlerimizi Sen koru ya rabbim Sen koru Zalimleri hainleri Sana havale ediyorum Sen Kahhar isminle Kahret ya rabbim Kahret Bu dizelerimi yazarken yakılan zeytin ağaçlarını dinledim gördüm kahroldum çok geçmedi bir şehit haberi ile titredim Şırnak tan gelen Dinmeyecek gözyaşları dinmeyecek Dinmeyecek dindirmeyecekler Ayşe Karan |
Duyguların tercümanı olmuşsunuz.
Kaleminiz susmasın.
.......................... Selam ve sayğılar...