sığındığım liman
ey sevgilim
sen benim sıgındığım bir liman su gibi muhtaç olduğum topragımdın sen öyle gittin ki sevgili ilk benliğimi bıraktın sonra yüreğimi en zoruda kalbimdi sevgili sen vardın orda tek tutunduğum dalım baharda açan güllerimdin sonra soldun kış gibi buz kestin benliğimi meger unutmak kolaymışda kalpten silmek kolay değilmiş |