Sahi, neden ?
Hani her şey daha eski,
daha zordu ya eskiden, Peki öyleyse, şimdi neden İnsanlar mutsuz ve umutsuz.. Baharda ovalarına sis çöken, Yazları ağaçların gölgesinde serinlediğim köyüm söylesinler neden böyle sahipsiz... Çocukluğum toz pembe hayaldi, Havaya karıştı bulut oldu, Gençlik yıllarımın acelesi vardı sanki sağanak bir yağmurdu Hiç ayrılmayız denilen dostlarla Neden çil yavrusu gibi dağıldık Güzel başlayan onca hikayenin sonu Neden mutlu bitmedi ? Dünyanın neşeli zamanları sanki eski zamanlarında kaldı Biz onun huysuz ve çekilmez yaşlarına mı denk geldik ? Dünyada mutlu olmayı isteyerek Sahi, çok mu şey istedik ? |
Havaya karıştı bulut oldu,
Gençlik yıllarımın acelesi vardı
sanki sağanak bir yağmurdu
..büyüten ve sahiplenen hayatın felsefesi de budur. Güzeldi dizeler. Kutlarım.