YOLCU YOLUNDA GEREKBatan güneşin ışığına hüzünleri yükledim Gecenin sessizliğinde karanlığa inat seni bekledim Yıldızlar şahidim ay ölüm meleğim oldu Gözlerimden kan akarcasına ağladım Yağmurun saçlarımı ıslattığı tenha köşelerde Kanayan tutsak yüreğimle sevdim seni Aşkın kıyısına vurduysa gözlerin Zehir gibi de olsa sözlerin Hele ismini söylerken yok mu ah çekişlerin Gitmiyor düşlerimden Koşarcasına gelmelisin Kalmasa da derman dizlerinde İşte öylesine hasretim sana Ve sevdim seni her şeyimle Yazılmışsın alnıma silemem Kaderimsin yaşam sebebimsin Gelsem dünyaya yeniden Bir daha severdim seni Laf olsun diye değil Ta içten en derinden can evinden Yüreğimin en kuytularında Hani toprak çağırır gözlerin bakar ya yere Ecele teslim edersin kendini Sorarlar kişiye nedir senin derdin Verirsin hesabını ettiklerinin Ödersin bedelini kaderin İşte ben de böylesine Hesapsız kitapsız koşulsuz Ölümüne sevdim seni Karşılıksız çıkarsız beklentisiz Kalsan da sen duyarsız Seni sensiz yaşıyorum Hayatı senin anlayacağın Çok sevdim seni yanarak yıkılarak Aklıma her geldiğinde ağlayarak Alıştırsam da yokluğuna kendimi Zor da olsa unutmak Olmuyor bir tanem sensiz olmuyor Kalbimden maziye gömdüm kendimi Rengarenk aşk gülleri solmadan Seninle geçen gecenin sabahı olmadan Ürkek adımlarla sessizce gidiyorum Gitmeliyim Dudaklarına kondurduğum busem soğumadan ... Refik 20 . 08 . 2015 İstanbul |
Batan güneşin ışığına hüzünleri yükledim
Gecenin sessizliğinde karanlığa inat seni bekledim
Yıldızlar şahidim ay ölüm meleğim oldu
Gözlerimden kan akarcasına ağladım
Rabbim ağlatmasın üstadım
Çok güzeldi kutlarım eserinizi saygılarımla