Hep yalnız yürüdüm
İlk günde başladı tek başınalık
Hep yalnız yürüdüm ben hayatımda Cehalete olan bu aşinalık Hep yalnız yürüdüm ben hayatımda Her kelime kurşun gibi vururdu Hırsımdan inancım beni korurdu Ya yokluk ya öfke yarim olurdu Hep yalnız yürüdüm ben hayatımda Koca evren sığdı ben sığamadım Yağmur gibi doldum da yağamadım Gece gibi ömrüm gün doğamadım Hep yalnız yürüdüm ben hayatımda Güzlerim var benim güzel bağlarda Feryadım duyulur solgun çığlarda Yankılanır sesim ıssız dağlarda Hep yalnız yürüdüm ben hayatımda Ne elimden tuttu canım kardeşim Ne yanımda durdu evlat güneşim Hiç arka çıkmadı çok arkadaşım Hep yalnız yürüdüm ben hayatımda Anlatmak mı bilmem yoksa susmak mı? Bu söylem yaraya parmak basmak mı? Acep öfke yiyip nefret kusmak mı? Hep yalnız yürüdüm ben hayatımda Kanıyor bu yürek savaşı bitmez Dünyayı verseler artık yetmez Heder olmuş ömrüm acılar gitmez Hep yalnız yürüdüm ben hayatımda Her uzanan dost el çekildi geri Vaz geçtiklerimin yokmuş değeri Siz boş verin. Uğur taşır semeri Hep yalnız yürüdüm ben hayatımda 18-08-2015 |