Anne Ölümüne güneşler ağlasın

Anne ölümüne güneşler ağlasın
Denizler yitirsin maviliğini
Çöller kumlarını savursun ağlasın...

Annem öldü ben de öldüm
Bütün dünya öldü gönlümde

İnci mercan değil ben bir anne kaybettim
İnci mercan öldü gönlümde

Ölümü severdim anneleri öldürmeseydi...
Ölüm öldü gönlümde
Toprağı severdim üstünde kırık karanfiller görmeseydim...
Karanfiller soldu gönlümde

Anne ismi çiçektir mezar taşlarında
Çiçek anneler mezarlarında
Çiçekler sıra sıra geldi ağladı gönlümde
Çiçek anne yüzü hayalde...
Anne ölümüne güneşler ağladı gönlümde

Ölüm avcı biz av
Ölümlüleriz
Sevemiyorum güzellikleri bile
Güzellikler soldu gönlümde

Ölüm hancı biz yolcu
Yolumuzun üstünde ölüm durağı...
Ölüm insafsız anneleri de öldürüyor
Anneden ayrılığın acısı kor ateş
Anne ölümüne güneşler ağladı gönlümde

Bir ölüm biliyorum acısı denizler kadar
O anne ölümü
Anne ölümüne güneşler ağlasın

Öldüğü günden beri
Köyümdeki güzelliklere ağaçlara dallara kırgınım

Bu mezarın elleri bayramlarıma uzansın
Bayramlar ağladı gönlümde
Bu mezarın elleri rüyalarımda çeksin beni köyüme
Mezardayım o öldüğü günden beri
Anne ölümüne güneşler ağlasın
O mezarda bense sönmüş bir ışık
Varlık insana aşık
Anne ölümüne güneşler ağladı gönlümde

Bu anne mezarı bir gül
Güzel güzel açsın güller
Güllerde göz yaşım
Bu mezarda ağlasın güneş...
Bu anne mezarında bir tatlı dil
Yirmi dört saat yasin okuyun diller
Bayramdan bayrama yasin okuyan dillere kırgınım
Annemin ölümüne güneşler ağladı gönlümde

Bu anne mezarı gül gül konuşur bana
Siz ölüm nedir bilmezsiniz annesi ölmeyenler

Bu anne mezarı gül dill
Güneşin battığı yer bu mezar
Anne ölümüne güneşler ağlasın

Onu benden aldı hileli yollar
Onu mezara götüren yollara kırgınım
Yanı başımda bulduğum şefkat gitti
Yanı başımda bulduğum güneş gitti
Anne ölümüne güneşler ağladı gönlümde

Bir gam akşamı oldu bana her akşam
Seslendim seslendim kalkmadı annem
Anne ölümüne güneşler ağlasın

Ölümü severdim anneleri öldürmeseydi...
Annem öldü dünya öldü...
Anne ölümüne güneşler ağladı gönlümde