GÜLLERİN EFENDİSİNE
Sen dünyanın son gülü,Güllerin Efendisi
Kokusu,rengi emsalsiz Medine Gülü Bu günlerde her yer gül kokuyor Herkes seni anıyor,şefaat diliyor Sen alemlerin sultanı güllerin efendisi Ey Medine Gülü Efendimiz Canımız Gidişin öyle sarstı ki kainatı Güllerin rengi soldu Hiç bir ayrılık insanoğlunu bu kadar yakmadı daha önce Bundan sonrada yaşanmaz böyle bir acı Sen gittin ışığın burda Ama bizler kör,bizler cahil Kendimizi kaybettik bu telaşede Günah batağına battıkça battık Gelişinden yüzyıllar önce ashabı kefin içine düşen hasret Şimdi bizlerin ciğerini yakıyor Kavuşmak umudu sarıyor bazen ardından korkular kapımızı çalıyor Biz günahkarlara ümmetim diyecekmisin şefaatine nail edecekmisin... Ey Gül,Ey Sultan,Ey Can! Şimdi kimseler okşamıyor yetimlerin başını, Hiç kimse dertlenmiyor komşusunun,kardeşinin derdiyle Unutuyoruz o büyük günü,o hasas teraziyi,sırat köprüsünü Sen ne olur unutma bizi ... Tut günahkar ellerimizden çek götür bizi... 2005 kutlu doğum haftası |
Elinize,gönlünüze sağlık.
Saygılarımla