KÖYÜME GÖRESİM ÖZLEMİM BİTMEZ
KÖYÜME GÖRESİM ÖZLEMİM BİTMEZ
Çocuk yaşta köyden evden ayrıldım Köyüme göresim özlemim bitmez Seneler su gibi geçti yoruldum Köyüme göresim özlemim bitmez Sabahın beşinde işe giderdik İşler bitsin diye çaba ederdik Koyun kuzu hatta inek güderdik Köyüme göresim özlemim bitmez Her hanede tandır ocak yanardı Mayalı pişerdi kazan kaynardı Sokak havlular da çocuk oynardı Köyüme göresim özlemim bitmez Konu komşu herkes bilir huyunu İnsanlık var idi kazmaz kuyunu Eşlerim garabaş billik oyunu Köyüme göresim özlemim bitmez Çalışkan insana bakar kuşuna Kızlar toplanırdı çeşme başına Taşı toğragına suyu aşına Köyüme göresim özlemim bitmez Zalım gurbet benim ömrümü içti Canıma okudu kefenim biçti Saysam sayılmaz ki kırk yılım geçti Köyüme göresim özlemim bitmez Horozlar öterdi Kangal ulurdu Kerpiçten evleri serin olurdu Resuli huzuru arar bulurdu Köyüme göresim özlemim bitmez ...........14.08.2015 Şiir:Resul Civcik-Ayrancı Karaman Fotoğraf;Anonim |
Kalemin susmasın
----------------------Saygılar selamlar