BOŞVERİYORUM
düşleri uğurlarken zamana
çoğalan çizgilerle dansetti ruhum her çizgi bir yorgunluk sanki hazır değildi yazılara... harcadıkça neşeleri tebessümleri halkalar büyüttü dargınca gözlerim yeşillerin gölgesinde ömür saman alevi gibi kavrulup giderken başladım saymaya yaşanacak hayal yılları nerdeyim nereye gidiyorum bilmiyorum galiba bir ağaç gölgesi buldum dinleniyorum... .... yorgunum kederlerden gemiye kaptan olmak istemiyorum açıldım bir denize bıraktım dümeni gidiyorum olsun...yalnızlık ta güzel hüzuru içiyorum çılgın yağmurlar uzak olsun bulutlar kararmasın yeter sonbahar başımda dönerken hınzırca umursamıyorum... nasılsa her şey istemesem de bir gün bitecek boşveriyorum... NURTEN CAN. |