Âlemsin
Özleme uzanan gönül yolunda,
Sevgi çiçekleri döküşün âlem. Yanıma sekerek geldiğin anda, Gülen gözlerinle bakışın âlem. Kerem’lik sazının tuttum ucunu. Ömrümü uzattım, aç avucunu. Gönül madeninden sevda tacını, Çileli başıma takışın âlem. Gamzâde bulutlar gezer başımda, Bahardan köşesin, karlı kışımda. Gamzenden öpmeye uzanışımda, Utanıp geriye sekişin âlem. Tatlıdır içimde, derinden yanış, Bahtıma ödüldür, hasrete banış. Ne düz yol isterim, ne de bir iniş, Tahtına tırmanan yokuşun âlem. Gözlerin öğretti, gönül dilini, Ellerim unutmaz, sıcak elini. Candan kopardığım sevgi gülünü, Zülfünün ucuna takışın âlem. Hasretin bahtımı bağladığında, Hüzünler canımı dağladığında, Yaralı yüreğim ağladığında, Ah edip içini çekişin âlem. Mehmet Nacar |
Büyük beğeni ile okudum
Kutluyorum
saygıyla