BİR YİĞİTİN YAŞAM ÖYKÜSÜ
Bir masal kahramanıydı sanki
Zenginden alır yoksula verirdi Halk içinde hakkaniyet savaşı Yere değmezdi onun başı Dağların erişilmez efendisi Heybetiyle kükretirdi her yeri Öyle bir yiğitki hoyrat ve asi Namı salmıştı bütün illeri Kavga dövüş olmaz onun yanında Muhabbet vardır gönül sarayında Herkes eşitti onun huzurunda Allah adamıydı islamiyet yolunda Görülmedi ne yüzü ne kendisi Dürüstlüktü karakterinin izi Yunusun söylediği sözün misali Yaratılanı severdi yaratandan ötürü |