TEVHİT YOLUMUZ BİZİMKurmuşuz şu vatanı köy, köy, kasaba ilçe Kahraman adı taşır onca ilimiz bizim Doğudan Batısına ana dilde öz lehçe Türküler Türk/ü söyler, Türkçe dilimiz bizim Erzurum’un dadaşı, çizer sınır taşını İzmir’in efesi var eğmez asla başını Elazığ’ın gakkoşu kaldırırsa kaşını Ankara seymenine, deriz delimiz bizim Çağ kapatıp çağ açan, Fatih sultan Mehmet han ‘’Allah zalimi sevmez” diyen Yavuz da iman Denizler de Barbaros, Kara da koca Sinan Yıkılmaz eserleri yapmış elimiz bizim Sakarya, Çanakkale, yaşanır Dumlupınar Kışın Sarıkamış’ta dondu doksan bin çınar Sene-i devriye de yürekler birden yanar Tarihi hatırlatır esen yelimiz bizim Secere ayrılamaz bir millettir soyumuz Tarihe kök salmışız şanla dolu boyumuz Mehteranla çoşarken başlar düğün toyumuz Halayında barın da çalan telimiz bizim Acun da namı olan ordulardan biriyiz Türk’ü, Laz’ı Çerkez’i, biz vatanın eriyiz Bu aşk için ölürken öldü denmez diriyiz Düşmanın karşısında diktir belimiz bizim Dört mevsim Anadolu, bölge bölge bir başka Dağı, bağı, ovası benzer sırçalı köşke Gözeler den çağlayan pınarlar gelir aşka Marmara,Uluabat, Manyas gölümüz bizim Sermiş irşad postunu Hacı Ahmet Yesevi Hacı Bektaş dergahı Erenlere cem evi Yunus’u Mevlana’sı maddi değil manevi Hak yolunda yürüyen çoktur velimiz bizim Bir dinin yolcusuyuz, budur işte farkımız Peygamber övgüsüne nail olmuş ırkımız Üçler, yediler derken uçar birden kırkımız Rehberdir yüce kuran tevhit yolumuz bizim Siper oldu göğüsler vermez geçit düşmana Yedi düel saldırdı sokturmadı vatana Dua eksik olmasın şehit olup yatana Gazi Mustafa Kemal Ata ulumuz bizim Doğmuş gökte tek yıldız bir daha sönmeyecek Uğruna can verenler geriye dönmeyecek Bu alem var oldukca o asla inmeyecek Ay Yızdızlı bayrakta renktir alımız bizim Tek tek düşse yapraklar kopmaz dalımız bizim Osman Onuktav KAFKASİ |