DUVARBir fenerin ucundan haykıracağız allaha, Yorganını düşüren toprak, Almak için doğrulğunda. Eski bir radyo mırıldanacak, Umursamadan tükettiğimiz hayata... Umudun karanlığa saplandığı o anda, Bir deniz su içmek için, Kolunu toprağa uzattığında. Isıtmayacak hiçbir yorgan, Sıkı sıkıya tutunmuş bir çınarı, Ayırdığınızda topraktan... Tekrar tekrar haykıracaksınız Belki o fenerin ucundan, "O" denizi susatıp, toprağı üşüttüğü an... Hakan ERBAS |
başarılar dilerim