orion hayaleti
rivayet olur ki
diye başlar bazı düttürü dünya tezleri benim rivayetim noktalanmış ol ile başlar öl birinci tekil, dilek şart kötü açıldı kutu kapat yerden topla ve git kibirli susmalarını gagası düştü kuşun... çürük bir uyku göz kapaklarımda sallanıyor parmak izim beni tanımıyor aklımda dört nala bir at mıhını arıyor yarım sus ötede sessizlik bağdaş ne çok dilsizleşildi kız çocuğu doğuruyor gece karanlık rahminden yırtılarak granada’da dolaşan orion hayaleti rüzgar ıslığın ağzını ısırarak ıssızlığın saçlarından devam eder gövdesini sürükler yaşam terini entarisine siler ilerler küfretmeden cam kıran taşlar var kitaplar var heykel yontucu ve şarkılar var bağırılan ve şiirler kurşun vurulur dudak camekanlar paramparça... |