bahtı kara hayatımah benim bahtı kara hayatım yok oluyorsun göz göre göre ellerimde sahipsizlik kimsesizlik kimliksiz kaderim bile biçimsizlik içinde hep karanlık var yarına dair aydınlığa çıkar mı bilinmez sonbaharsın her mevsim bende sıcak bir söz sarsın beni isterim kalbimde boş kollarımda şimdi yaksın isterim bir bakış beni yaksın ki kalbimi gönlümü ısıtsın son bulsun yalnızlıklarım senle kaç mevsim geçti sensiz çiçeksiz karanlıklardan aydınlığa çıkar beni yazan . cemal TURAN 18.07.2015 |