-RAMAZANA VEDA-
Ömürden diyorum da
Bir ay daha gitti nasıl da Bunu bi tamam biliriz hep Evet Ömrümüzden bir yaprak yitti de Zaman avucumuzda iken nitti? Hepimiz pürneşe idik On sekiz haziran perşembe idi Coşkumuz sekiz olmak kabilindendi Dokuz doğurmadan aheste İftarlar Ki gönlümüzde her daim beste Dar atsak da sofraya Halil İbrahim bereketiyle Rabb’im ferahlık bahşeder Düşünüyorum da Ramazan mübarek ay belli Bunu bilmeksizin azan da yok mu acep? İçimizde vardır da hüsnü zan Peki bu suizan nece? Zaman gelir oruç kafa Takat düştü mü bünye şaşar Cigarasızlık vurur başa Hoşgörü kalktı mı rafa? Bu dil neler söyler böyle? Kendine bakmaz, der öyle Gönlünce söylenir de Tekrarını umut eder, özde. L.T. |
En derin sevgi ve saygılarımla.