AŞKI SENİNLE YAŞADIMSiyah geceler sarsın bir örtü gibi Cılız bedenimi Karanlık gecelerimi aydınlatan ışığımdın Bir nefes gibi dolardın içime Gözlerim arardı gölgelerde seni Yoksun söyle hangi bilinmezlerdesin Aşkı seninle yaşadım ölümsüzce Kar taneleri düşerken üzerimize Soğuktan morarmıştı dudakların Can vermek istedim kendime çekerek Erimişti dizlerimizin bağı Gözlerimiz görmüyordu sağı solu Etten bir duvar olmuştu bedenlerimiz Yaşamın tüm acımasızlıklarına Uzun zamandır arkadaştılar Yedikleri içtikleri ayrı gitmiyordu Dostlukları çok eskiye dayanıyordu Beraber ağlayıp beraber gülüyorlardı Kimden mi bahsediyorum Bahçeme ektiğim sardunya ve manolyalardan O kadar çok ortak yönleri vardı ki Aynı havayı teneffüs ediyorlar Aynı topraktan besleniyorlardı Yeni doğan güne birlikte merhaba diyorlar Aynı yağmurda beraber ıslanıyorlardı Bir kaygıları yoktu hayata dair Az şeyle mutlu olmasını biliyorlardı Bir sabah uyandığında manolya Göremedi yanında sardunyayı Yoktu artık kader birliği ettiği Boylu boyunca yatıyordu cansız bedeni Oysa o dalında daha güzeldi İstese de söyleyemezdi bildiği gerçekleri Göremeyecekti bir daha güneşin yüzünü Ve sırlarıyla kavuşmuştu bilinmez aleme Kalmıştı tek başına sardunya ... Refik 15 . 07 . 2015 İstanbul |