SisBak kaç bahar geçti aradan kaç yaz Gülmeyi unuttu yüzüm gülmüyor Dilimde dualar her anım niyaz Özlemin büyüyor ve hiç dinmiyor Gözlerim unuttu, uykuya hasret Sılayı kaybettim dört yanım gurbet Kendimi avutup dedim ki; sabret Gönlümde tüten o ateş sönmüyor Virane eyleyip şehrimi yıktın Durmadan gözümden yaş olup aktın Yüzümde mahzun bir duruş bıraktın Gülen çehrem gitti geri dönmüyor Bir sis gibi çöktün yücelerime Kâbus oldun haram gecelerine Anlatıp duracam nicelerine Yokluğun içime halâ sinmiyor |