GÜNEŞE AÇILAN PENCEREBunca yıl yalnızdım Yürüdüm bu yolları düşe kalka. Taşlar dikenler battı ayaklarıma kanadı iyileşmesi zaman alan yaralar aldı bu yürek. Nice dik yokuşlar çıktım kan ter içinde Nefes nefese. Ve sen çıktın karşıma yol arkadaşım. Ellerimi sımsıkı tuttun Yalnızlıgımı unuttum. Sen güneşe açılan pencere Ve artık zorlu dik yokuşlarda nefesim Karanlık gecelerime yağan yamura şemsiye İçime akıttığım göz yaşlarıma mendil Kanayan yaralarıma yara bandısın Hadi tuttum ellerini Sende tut ellerimi Öpüyorum yüreğini Sende öp yüreğimi Yol arkaşım. Mtn Çlşkn Beğen |