KAPAT/TI PERDELERİNİ GÜNYÜZÜ
Dün sevinçliydim küçücük bedenimde
yerinde duramayan hırçın çocuk gibi bu gün üşüyor sensiz yüreğim ilk defa tattım yalnızlığı ilk defa akşamın kuytu sokağında Mum yakmak istedim köşe başında ürkek çekingen halime üşüştü ateşböcekleri bedbaht yüreğim yine yaralı yine yorgun akşamlarda Köşebaşında ahşaptan bozma yapıda aralanıyor perde gölge koyunda nihayetinde olur diye beklediğim bir lokma aşla bir tas suya hasret kalıyor mazlum gözlerim El ayak çekiliyor gecelerden hanımelleri döküyor kokularını havaya içim bir kıvranıyor bir kıvranıyor bir ihtiyar yanaşıyor yanıbaşıma oysa yorgun düşlerimin elçisiymiş YAZAN:KADER OYUNCUSU 02/04/2013 İZMİR |
baksak mı uzaklara yakınmış gibi
otursakmı eskisi gibi kaldırımlara
geçmişte yaşanan aşkı mı anlatsak mı yaşasak mı
diyerek kutlarım seni azizim nerelerdesin kayboldun aniden selamlarımla