SEN YOKSUN'YA
Şehri seyrediyorum
Gecenin bir yarısında Akşam’dan biraz sonra Sabah’tan biraz önce Vakitsizliğin ortasında Kaldırımda bir bayan Vücud’unu satıyor Ekmek parasına Çöpü karıştırıyor Saçı sakalına karışmış Yaşlı adam Ekmekler arasında Fizik kurallarına direniyor Bir sarhoş dümdüz yolda Yanlamasına giderek Karşı çatıda bir genç Esrar içiyor alenen Baş kaldır mış düzen’e KUR’AN okuyor bir teyze Tüllerin arkasında Ölen kocasına Sigaram’ın külleri düşüyor Alt komşumun balkonuna Serdiği çamaşırlarına Koltuğa uzanmış mesaj atıyor Yirmili yaşlarda bir taze Asker’deki nişanlısı na Günahlar geçiyor önümden Ambulans sesleri arasında Parmak uçlarına basa basa Bir yerlerde bir kadın şiir yazıyor Söyleyemediklerini mısra mısra Yan odadaki yatan kocasına Şiir dinliyorum başımı yastığa koyunca Şiir görüyorum geceleri uyunca Bu şehride geceyi de şiiri de sevmiyorum Yanımda sen olmayınca N.H.R_146.şiir |