Sana anlatam seni bakalım ne imişsin
Bir felekten tokat yemiş bir ayrılık yemişsin
Ayrılığın ağır yüktür kalbine yüklemişsin
Kalbinin feryadına emanını vermişsin

Kimseye güvenmesin ne erkek ne kadına
Bir türlü varamadın hayatının tadına
Kimse duymuyor seni yetişsin imdadına
Seni alıp güldürsün bir anlık hayatına

Sen henüz yeni açılmış tomurcuk gül gibisin
Ama bülbülün konduğu dalda kesilip biçilmişsin
Feryadın kalbindedir bağırsan duyulmuyor
Kalbin yaşadıkları hiç de dile uymuyor

Kalbinin ateşi küz olmuş eritiyor
Feryadinla figanın hayatına yetiyor
Belki sevmezsin daha kalbin yine sev diyor
Ama kalbin acıdı buna gücün yetmiyor

Kaderinde hayatın görmüşsün cilvesini
Güz görmedi yemişsin feleğin sillesini
Artık bozayım diyorsun hayatın hillesini
Hayatın hillesinden almışsındır dersini
Ö. FARUK PİRİCAN