ÇOCUKKEN___________
Boya kalemlerimiz vardı
Sulu boyalarımız rengarenk Kapışırdık arkadaşlarla Seninki kaç renk benimki kaç renk En mavisinden deniz çizerdik Güneş çizerdik sımsıcak Kalemin ucunu yakardı sıcaklığı Yine kim kavun karpuz çizdi derdim Kış ortasında canım çekerdi Kokusu burnumu yakardı bir ev çizerdik pembe pancurlu yaz kış bacasından duman tüterdi Ne kadar güzeldi ne kadar renkliydi Hayatın ilk basamakları Hepimizin renkli umutları vardı Ya şimdi gecenin ortasında Bir beyaz kağıt bir kara kalem Umutlarımız bile siyah beyaz Güneş görmeyen şiirler yazıyoruz Keşke deli dolu bir ressam olsaydım Aşkı kafama göre rengarenk boyasaydım N.H.R_117.ŞİİR |