Mutsuz Hayat
Bazan en ummadığımız bir anda eser bir rüzgâr
Alıp götürür bizi hayallerin en dib noktasına Kırılırcasına, "düşer" düşlerimiz Belki de, ahd içtik, ağlama-maya Belliki; çoktan unutmuşuz dalda çiçek açmayı Ve yitirmişiz tüm güzelikleri.. Belki de, bundan’dir hayat’a yenilmemiz. Ne yazık ki, Hayat bizim içimizdeyken bile.. Mağlup olmayı, tercih ediyor veya edebiliyoruz Aslında; biz nefes alıp, verebiliyorsak hayat vardır. Ve çoğu zaman unutuyoruz ışıl ışıl güneş gibi açmayı Yerini sim siyah kara bulutlara bırakıyoruz Ve göklere dolarak... Hüzünlü bir yağmur gibi düşüyoruz yerin dibine Turgay Parlakyıldız |