KALACAKSAN GEL
Selam verip uçma esen yel gibi
Hatırımı sorup gitme el gibi Toprağım ol kök salayım gül gibi Bağımda bağbanım olacaksan gel Ömrüm son baharı aştı aşıyor Dalda kalan son yaprakta düşüyor Sen yoksun yanımda gecem üşüyor Yatağımdan buzu yolacaksan gel Zor alıştım sensiz yatıp kalkmaya Gücüm yok yaralı adım atamaya Direnirim zor la lokma yutmaya Yüreğime girip kalacaksan gel Yaralı bir serçe çalıya konmaz Masa boş olunca saki dem sunmaz Gönül soğudu mu bir daha yanmaz Boş kalan yerine dolacaksan gel Düşlerime girip hayra yordurma Sen çekip vur beni ele vurdurma Açtığın yarayı sen sar sardırma Vurgununa merhem çalacaksan gel Mecbur etme beni kırık dallara Zorlama geçtiğim eski yollara Merhamet et rüsva etme kullara Ayrılığa çare bulacaksan gel Güleser YORULMAZ |
Ayrılığa çare bulacaksan gel sözü çok net.
Manifesto gibi.
Finale yakışmış.
Kutluyorum.