Dokuz on yaşımdaydım daha henüz.
Kara lastiğe gözümüz düştü be usta.
Bir tek oda üç oğlan üç tane de kız.
Yorganımız çul yastık ise taştı be usta.

Öyle bayramdan önce et ne mümkün.
Sebze meyve beslenmek kim biz kim.
Hiç olmadı sofrada ekmek bir defa tüm.
En çok sevdiğimiz yavan aştı be usta.

Eskiyi bulamazdık yeniyi hiç tanımadık.
Üşür isek birbirimize sokulur yatardık.
Mavi naylon leğende banyo yapardık.
Sanki bize kahpe feleğin kastı be usta
.
Bazen akşamları yer bazen aç yatardık.
Bir tıkırtı duysak hep kapıya bakardık.
Bacamız da tütsün diye çaput yakardık.
Kok kömürümüz tezek idi kesti be usta

Tarhana çorbası burnumuzda tüterdi.
Komşudan gelirdi bazen kime yeterdi.
Vallahi usta o günler ölümden beterdi
Mutluluk bize uzak hayal düştü be usta.