DÖNMEDİK786 TÜRK’E TÜRBE GÖKLER Gökyüzü bina kılınmış beden açlığındaki tok ruhlar için. DÖNMEDİK Hüzünle hüzündaş olduk dönmedik Ülkümüzden Ülkümüzle dönmedik Eylül yapraklarının döküldüğü Hazan mevsiminde öldük, dirildik. O günlerden bu günlere Ey Gençlik Nice eylüller gördük geldi geçtik Çiçek tutan el bizde yiğit bizde Kan ağlayarak ölümleri seçtik. II O yılların afacanları değil Yiğit ülkücü Vatan evlatları Ellerinde yok avuçları sefil Yoğruldu Din içindi savaşları. Aklından canı cananı çıkardı Eylül ayı akabi sonbahardı Allahuekber deyip burca vardı Doğruldu Din içindi savaşları. Değil asla değil tesadüf işi Ülkücü kalleş dünyada er kişi Ortada kurban gelmişi geçmişi Vuruldu Din içindi savaşları. III Yur oldu Bayrağını gözyaşları Nur oldu Ülkücünün gözyaşları Dönülmez ölümün arenasından Döndük delikanlı çağlarımızdan. IV Mevsim eylül ömrün taze baharından Yokluk denen rüzgâr uğuldarken Bir ahenk kattık Vatan toprağına Serdarı bizdik, eserdarı biz Vatan Millet Devlet için dimdik Candan geçtik. Türkiye Kaht-ı ricâl dönemini yaşıyorken Biz dönemin kurbanı olduk Ülkü adlı yoldan dönmedik. Fıtratımızı ters yüz edenlerden Kurtulmak isterken Türkiye Döneklerden bıkarken Türkiye İnsan oluşumuzun, mana sı Bayraklara sarıldı tabutlarımız Dönemeyiz fıtrata uymaktan Ebedi saadet için Dönmedik Ebedi felakete yüzümüzü Yönümüzü Dönmedik. Yaradılış mayamıza döndük Öldük, bin kez öldük, Ülkü adlı yoldan dönmedik. V O günkü düşünceler hazırladı bu günü Başbuğumuz dönemin en kudretlisi İçerisinde siyasetin en kuvvetlisi Aklıma neler neler gelir ben derdimi deştikçe. Hayal bile yarasından kurtulamaz Şafağın manzarasından çok uzak ‘’Tabutluklar’’ Aklıma neler neler gelir Sen derdimi eştikçe Ahlak-fazilet, gurur-şuur akar Haksız sevimsiz tenkit, haklı vakar Türkiye kaht-ı ricâl döneminde yine, Başbuğunu Arıyor yana yana Türkiye. Aklıma neler neler gelir O kahpeleşen kahpeleştikçe. |