14 Haziran 2015 Pazar günü kızımı LYS’ye götürmüştük. Çıkışta bir alış-veriş merkezine gittiğimizde, birazcık dinlenelim dedik, o esnada insanların durumunu görünce bu satırlar geldi dilime.

Baktım ki kendince herkes telaşta,
Bay-bayan, çocuklar mevcut her yaşta,
Toprağı paylaşmış, kalmamış taşta,
Kendine sıkıntın, ey insanoğlu!

Bütün insanlarda aynı heyecan,
Herkese emanet verilmiştir can,
Geri gelmez artık yaşadığın an,
Nedir bu yaşantın ey insanoğlu!

Görmüyor telaştan, O çevresini,
Sanki bu toplumdan çekmiş kendini,
Fark etmiyor, rengi, ırkı ve dini,
Boşa oyalandın ey insanoğlu!

Selamı unutmuş, kendince yaşar,
Bütün engelleri azmedip aşar,
Yalnız kaldığında hayata şaşar,
Dünyayı ne sandın ey insanoğlu!

Yalnız kaldım diye kalkar dert yanar,
Geçmiş günlerini hasretle anar,
Bilmez nerden kalkıp, nereye konar,
Hayata aldandın ey insanoğlu!

Dertli, insanoğlun yazdı sizlere,
Toplumda rastlarız böyle izlere,
Rabbim birlik versin artık bizlere,
Renklere mi daldın, ey insanoğlu!


ERDEMLİ-14 Haziran 2015-Pazar
Cafer AKSAY