Kendini herkesten açıkgöz sanır,
Zanneder ki sade odur uyanık!
Oysa herkes onu çok iyi tanır,
Boyun da kalmıştır bodur uyanık!

Ne yapsan, neylesen, kimse kanmıyor,
Adını dostların iyi anmıyor,
Sözde ışığın çok, fakat yanmıyor,
Çevrende durumun budur uyanık!

Bir sağa bir sola sapar durursun,
Marifeti hep kendinde görürsün,
Bir nalına bir mıhına vurursun,
Söyle bana, derdin nedir uyanık!

Çit dediğin, keçiyse olurdu sürün,
Bilmedin haddini, nerdedir yerin,
Düşünmedin acep ne olur yarın,
Koltuğu zanneder, sedir; uyanık!

Dertli, bu durumu öyle çok gördü,
Önce soruları kendine sordu,
Yaşadıklarını iyiye yordu,
Hilali zanneder bedir, uyanık!

ERDEMLİ-11 Haziran 2015 Perşembe
Cafer AKSAY