HükümdarKalbim kırık ve perişan Sana hasretken bu can İçimde ki bütün heyecan Doluyken bırakıp gittin Hayallerimiz vardı yapacak Ve ümidimiz vardı coşacak İkimiz mutlu yıllara koşacak Derken gittin meçhul oldun Ben ney leyim hanı hamamı İstemem olmasın arabamı Sen otur duldur gönül tahtımı Demiştin neden gittin terk ettin Seni anlamak mümkün değil Diyorsun ki bana önümde eğil Allah’a eğilirim ancak kula değil Seven insana nasıl hükme dersin Selçuk Noyan Ataseven 10.10.2004 Pazar Kadıköy/ İstanbul Karadenizliler Derneği |