ÖLÜRCESİNE SEVDİMben hüzünlerin şairiyim susmaz kalemim çağlar yüreğim dökerim içimi mısralara sevdim mi adam gibi severim ölürcesine sen günü birlik ilişkilerin kahramanısın hala tahta masalara kazıyorum adını çentik atıyorum ağaçlara gittiğim her yerde birleştiremiyorum kopan halkaları yerli yerinde değil taşlar örtüşmüyor söyleminle yaptığın şeyler her cümlende sadece sen yok başkaları hele biz kahır mektuplarında bulamıyorsam ıslak gözlerle seni beyaz mendillere siliyorsam gözyaşları mı tarifsiz acılar çekiyorsam yokluğunda her gece sabahlıyorsam sabahçı kahvesinde ve bir çay gibi demliyorsam hasretini uzaktır bunlar sana anlayamazsın seni sevdiğimi üç beş nöbeti gibi yüreğimde yaşattığım sevgini beynimde soru işaretleri çakar şimşek gibi sorgularım ilişkimizi yaparım aşkımızın muhasebesini ayrılığı bana sor diye haykırıyorsa yüreğim sorunlardan sorun üretiyorsa beynim kemiriyorsa içimi sensizliğim bunun adı aşktır sevdiceğim o çay karası gözlerindir aldığım nefesim ... Refik 09 . 06 . 2015 İstanbul |