Sessizliğimin haykırışı...
Namlunun ucundayken... o firsat elime düşmüşken... aff ettiklerim oldu Benim...!
Mesafeler degip umursamadım bu kadar Hasreti... bir gün biter sandım...! Hayatı, tüm kainatı takmadan yaşadım...çünkü bu hayat Benim dedim! 2-ci kez sunulmayacak dedim de öyle yaşadım... Yalnışım yok demiyorum ...Benimde hatam büyük... O ilkinde aff ettiklerimi ...ikinci kez affetmeyecektim!!! 1 kez şans tanıdıklarıma 2-ci şansı altın tepsiyle sunmamalıydım...! Aciz kadın degilim ...tek zayıf yönüm Nefret edemedigimdir! Çakıl taşıyla dolu yolu, Cennet gibi görüpte hayatımı mahv ettim!!! Ben çocuk değiliim ama halada büyümedim...! |
Saygılarımla selamlar .