SESLENİŞ
Umut nerede, ne kaldı geçen zamandan geriye?
Yaşanacak daha çok bahar vardı, erken gelen bu kış niye? Gök kuşağının renklerini sayacaktık hani, Neden siyahta mahkumuz hala? Yıldızları paylaşacaktık seninle, Tıpkı ömrümü paylaşır gibi. Şimdiyse günleri paylaşıyoruz ayrı ayrı yerlerde. Hani bi el uzatsan çıkacağım o kahrolası yerden Ve yine bir olarak biz olarak devam edecek her şey Umud yine kaldığı yerden gülümseyecek kurduğum hayallere Lakin önce aşmak gerekir kirli ve siyah duvarları Özgürlük ve mutluluk duvarın arkasında saklı Hadi ver elini kurtar beni bu mahkumluktan... |